800km op de moto op zoek naar ‘the real Vietnam’, weg van het toeristische gedeelte, over de beruchte Ho Chi Minh-route, maar wel in een land zonder verkeersregels en met moto’s waar letterlijk de stukken van afvlogen. Tel daar nog een knotsgekke ‘Easy Rider’-gids bij en je weet dat dit een gevaarlijk, maar onvergetelijk avontuur werd. Eerlijk is eerlijk, zonder de komst van mijn best friends Jo en Steven hadden we dit wellicht nooit geprobeerd. Zelf had ik nog nooit geschakeld met een motor, laat staan ermee gereden. Niet meteen wat je zou verstaan onder ‘ervaren motorijder’. Maar een beetje risico moet kunnen en veel moeite heeft het hen niet gekost om me te overtuigen. De expert-organisatie in Vietnam die ‘off the beaten road trips’ aanbiedt, zijn de Easy Riders. Vier dagen/drie nachten zouden we nodig hebben om de 800km tussen Nha Trang en Hoi An te overbruggen. Steven, Jo en ik kregen elk een 125 cc, An zou achterop zitten bij onze gids, ideaal om foto’s en films te maken. De dag voor we vertrokken, zou ik – gezien mijn maagdelijke motorervaring – nog wat instructies krijgen van de gids. De les is samen te vatten met de eerste woorden van de gids: ‘up to you’. Na een aantal rondjes te sukkelen, stapte de gids bij mij vanachter op en zei ‘drive me back’. Dat laatste betekende door het centrum van een drukke stad, in een land waar er werkelijk geen verkeersregels zijn. Beetje speciaal, maar gelukkig was ik er snel mee weg. Onze gids Huy zou ons vier dagen rondleiden door het binnenland van Vietnam. Een groot stuk zou langs de Ho Chi Minh-route gaan, de beruchte bevoorradingsweg die tijdens de Vietnamoorlog door de Amerikanen letterlijk is platgebombardeerd. De gevolgen ervan zijn...

Eén van de gruwelijkste episodes in de 20ste eeuw; 3 miljoen doden, systematische uitroeiing van iedereen die zich intellectueel gedroeg of eruit zag (een bril was voldoende), afschaffing van religie, handel, onderwijs en privébezit. Ofwel het regime van de Rode Khmer onder leiding van de paranoïde Pol Pot. Een beetje context is op zijn plaats: te midden van de Koude Oorlog probeert het zuiden van Vietnam het Communistische noorden op de knieën te krijgen. Dat zuiden wordt ‘geholpen’ door de Verenigde Staten. Omdat het noorden o.a. via Cambodja de toegang zoekt naar het zuiden, beslissen de Amerikanen om ‘geheime’ bombardementen uit te voeren op Cambodja (1969 – 1973). Ze slagen erin om meer bommen te werpen op het land dan er in totaal tijdens de tweede wereldoorlog zijn geworpen. De vele burgerslachtoffers (600 000!), het wanbestuur en de corruptie (wederom gesteund door de Amerikanen) zorgen ervoor dat vele Cambodjanen hun toevlucht zoeken bij de Rode Khmer, een beweging o.l.v. de revolutionair Pol Pot. Pol Pot, gestudeerd in Parijs en gesteund door China, was gefascineerd door de levensstijl op het platteland, zonder invloed van het boeddhisme, zonder geld en onderwijs en wou deze manier van leven overbrengen op het hele land. Toen hij na vijf jaar burgeroorlog in 1975 aan de macht kwam, schaftte hij meteen alle sociale instituties af. Geen banken en nationale munt meer, geen onderwijs, geen religie, geen handel en geen TV en radio meer. Zelfs de jaarteller werd teruggebracht op ‘year zero’. Onder het motto ‘Wat rot is, moet verwijderd worden’, werden duizenden landgenoten systematisch uitgemoord. Iedereen die intellectueel was of leek, werd onmiddellijk ‘verwijderd’. Een andere taal spreken of een bril dragen, was voldoende. Enkele dagen nadat de Rode Khmer de hoofdstad ingenomen had, werden alle stadsmensen het platteland ingedreven...