Sint-Petersburg, terug in de geschiedenis

De taxichauffeur zette ons af in één van de hoofdstraten van Sint-Petersburg. Eén poort en drie verdiepingen later, zaten we in het Loft Project ETAGI, een voormalige broodfabriek die omgetoverd is tot een loftcomplex met verschillende gallerijen, exhibitiehallen én een hostel. De bar, het terras en de winkeltjes waren duidelijk ontworpen door architecten, de kamer zelf was iets minder: mini (2m op 4m) en geen raam. Gelukkig maakte de omgeving dat ruimschoots goed. We zullen de komende vier dagen ook heel wat tijd besteden in de bar van dit hostel met gewoon “niks” te doen. Voor de minder goede verstaander: een goed boek, een lekkere pint en snel wifi ;-).

Sint-Petersburg is bekend vanwege haar turbulente geschiedenis én de verschillende kunstschatten die hieruit zijn voortgevloeid. Een bezoek aan de stad zonder een bezoek het wereldbefaamde museum The Hermitage is ‘not done’ en ook wij zijn bezweken aan deze ‘druk’. Het museum bestaat uit verschillende gebouwen en laat zien dat de tsaren het etiquette ‘wereldvreemd’ en ‘megalomaan’ hebben verdiend. Zeer indrukwekkend allemaal, maar we vragen ons toch af waarvoor je 70 kamers van telkens 100 vierkante meter nodig hebt. Je hebt alleszins enkele kuisploegen nodig om alles proper te krijgen, goed voor de economie… . Desalniettemin was het de volle 15 euro waard.

Verder hebben we de stad te voet verkend, gemiddeld denk ik dat we zo’n 10km per dag wandelden, dat zou voldoende moeten zijn om wat indrukken op te doen én was tevens een goede voorbereiding voor de trekkings in Siberië en Mongolië. Wat ons opvalt, is dat de stad een hoog ‘Brugge-gehalte’ heeft. Niks tegen Brugge, maar de stroom aan internationale toeristen maakt de stad er nu niet echt ‘authentieker’ op. Datzelfde kan gezegd worden van Sint-Petersburg. Binnen het centrum kan je overal van de vloer eten, maar éénmaal je de ring oversteekt, is het een heel andere stad. Ook in Moskou zullen we dat merken.

Ander opmerkelijk feit is dat Sint-Petersburg maar liefst 100 universiteiten en hoge scholen kent, daar zal dan wel eens een slimme uit verder komen…

Naar Moskou gaan we met de nachttrein. Een voorproefje voor de Transmongolische Express van binnen enkele dagen. De coupé waar wij slapen, is een typisch Russische tweedeklascoupé waar vier mensen inkunnen. Er is weinig volk op het perron en stiekem hopen we dat we alleen zijn én onze slaapplaats dus niet moeten delen met een onbeleefde, snurkende en naar vodka riekende Rus. Helaas, de enige mensen die instappen zijn twee Russen met een legertas en jawel, ze plaatsen hun bagage in onze coupé, feest! Iets later komt één van de Russen terug binnen, blijkbaar had een vriend hem begeleid tot in het station. Zijn naam is Andrei, een ex-militair die in het voormalige Sovjetunie in Oekraïne gediend heeft en nu als manager bij de overheid werkt. Nu goed, dit schrijven we omdat we dat denken. Feit is dat hij geen Engels sprak en wij nauwelijks Russisch, wat de communicatie er niet makkelijker op maakte. Gelukkig had hij een smartphone met een vertaalapplicatie, dat hielp. Verhelderende gesprekken zou ik het niet durven noemen, maar een slapeloze nacht later was het toch Andrei die ons de tip gaf dat het vandaag de voetbal-derby Spartak Moskou – CSKA Moskou is. De ploeg van de vakbond tegen de ploeg van het leger. Een tip die later voor een speciaal evenement zou zorgen.

 Meer foto’s van Sint-Petersburg? Druk op onderstaande foto:

Foto's Sint-Petersburg